Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Σαρόν: «Ισοπεδώστε τη Γάζα»

Ο γιός του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ σε γραπτό παραλήρημα θυμάται το Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα








"Πρέπει το Ισραήλ να ισοπεδώσει τη Γάζα", προτείνει σε άρθρο του στην εφημερίδα Jerusalem Post ο γιός του Αριέλ Σαρόν, Gilad Sharon, αναφερόμενος στην -σε εξέλιξη- σύγκρουση των ισραηλινών με τους Παλαιστινίους. Σύμφωνα με τον Σαρόν, το Ισραήλ θα πρέπει να εξαλείψει πλήρως τις υποδομές της Γάζας, δηλαδή τις υποδομές -αερίου, ρεύματος και νερού - ή αλλιώς να καταλάβει και πάλι τα παλαιστινιακά εδάφη. Πηγή: www.lifo.gr

«Τραυματισμός άμαχου στο Χαλέπι από διασταυρούμενα πυρά»


Γάλλος δημοσιογράφος καταγράφει το παράλογο του πολέμου στην κατεστραμμένη πόλη.








Video καταγράφει την «εμπειρία» του Γάλλου δημοσιογράφου Ζερόμ Σεσινί ο οποίος κινήθηκε στους δρόμους της συριακής πόλης Χαλέπι που δοκιμάζεται από τις μάχες κυβερνητικών-ανταρτών, για να καταγράψει την κατάσταση και τις ανταλλαγές πυρών μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Ο Σεσινί περπάτησε ανάμεσα στα πυρά, στη συνοικία Bustan Al-Bacha, όπου οι λίγοι πια εναπομείναντες κάτοικοι προσπαθούν να κινηθούν αποφεύγοντας τις μάχες, αλλά είναι δύσκολο να μην πέσουν θύματα ελεύθερων σκοπευτών. Δυστυχώς ο Γάλλος δημοσιογράφος κατέγραψε μια τέτοια προσπάθεια και τον τραυματισμό του άμαχου από πυρά. Το video είναι από το mag24. Πηγή: www.lifo.gr


Τα Σκόπια απαγορεύουν τα τουρκικά σίριαλ

«Αρκετά ζήσαμε 500 χρόνια κάτω από την τουρκική σκλαβιά»-Update: Τα "μαζεύει ο Γκρουέφσκι¨
Update: Ο πρωθυπουργός της FYROM έτρεξε να "μπαλώσει" τα λεγόμενα του υπουργού του Ιβανόφσκι, δηλώνοντας ότι η Τουρκία είναι μεγάλος υποστηρικτής της χώρας του, ακόμη και στις διεθνείς σχέσεις και ο υπουργός του δεν είχε διάθεση να την προσβάλει. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι μίλησε με τον Ιβανόφσκι, ο οποίος του είπε πως παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του. "Η δημιουργία και προβολή εγχώριων παραγωγών είναι ένα άλλο, δικό μας θέμα και δεν πρέπει να κατηγορούμε κανέναν άλλο", τόνισε ο Γκρουέφσκι. Νόμο με τον οποίο προωθείται στην ουσία απαγόρευση της προβολής τούρκικων σίριαλ στη χώρα, πρόκειται να φέρει στη βουλή η κυβέρνηση της FYROM. Ο αρμόδιος υπουργός Ίβο Ιβανόφσκι δήλωσε ότι η απαγόρευση που θα ισχύσει μέχρι το 2015, είναι για να προστατευτούν οι εγχώριες παραγωγές. Παράλληλα όμως πέταξε και το καρφί του προς την Άγκυρα: «Σε κάθε κανάλι βλέπω μια τουρκική σαπουνόπερα. Σέβομαι τις τούρκικες παραγωγές, αλλά ζήσαμε αρκετά 500 χρόνια κάτω από την τούρκικη σκλαβιά». Ο νέος νόμος θα ορίζει, σύμφωνα με τη Χουριέτ, ότι οι ξένες παραγωγές θα αποτελούν μόνο το 30% του συνολικού προγράμματος των καναλιών. Πηγή: www.lifo.gr

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Άγρια ζώα θύματα δηλητηριασμένων δολωμάτων




Επτά αλεπούδες θύματα της παράνομης χρήσης τους

Ζώα τα οποία είχαν θανατωθεί με τη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων εντόπισε για άλλη μια φορά η περιβαλλοντική οργάνωση «Καλλιστώ» στη Φθιώτιδα. Συγκεκριμένα, επτά αλεπούδες στο Περιβόλι Φθιώτιδας βρέθηκαν δηλητηριασμένες την περίοδο Δεκεμβρίου - Ιανουαρίου. Μάλιστα τα μέλη της οργάνωσης επισημαίνουν ότι θύματα μπορεί να έχουν πέσει και άλλα άγρια ζώα είτε από κατανάλωση φόλας είτε από κατανάλωση των νεκρών αλεπούδων.

Περίπου την ίδια εποχή πέρυσι είχε εντοπιστεί μεγάλος αριθμός νεκρών αλεπούδων στις περιοχές Δομοκού και Φαρσάλων. Για το πρόσφατο περιστατικό ειδοποιήθηκε το Δασαρχείο Λαμίας το οποίο σε συνεργασία με την ομάδα της οργάνωσης προχώρησε σε νεκροψία των ζώων.

Η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων απαγορεύεται από το 1993. Ωστόσο η πρακτική εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε πολλές περιοχές της χώρας απειλώντας την άγρια πανίδα αλλά και τα κυνηγετικά σκυλιά. Από τη συγκεκριμένη πρακτική πλήττονται και οι κτηνοτρόφοι, καθώς θύματα των δηλητηριασμένων δολωμάτων συχνά πέφτουν και οι ποιμενικοί σκύλοι φύλαξης των κοπαδιών.

Χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων έχει καταγραφεί σε περιπτώσεις:
- «αυτοδικίας» από αγρότες των οποίων το ζωικό κεφάλαιο ή η φυτική παραγωγή πλήττεται από τα άγρια ζώα
- αντεκδικήσεων μεταξύ κτηνοτρόφων και κυνηγών (π.χ. θανάτωση κυνηγετικών σκύλων).

Επίσης παράνομη χρήσης δηλητηρίων και φυτοφαρμάκων, σύμφωνα με την οργάνωση, γίνεται και από ορισμένους κυνηγούς οι οποίοι θεωρούν την αλεπού ...ανταγωνιστή τους. Γι΄ αυτό τα μέλη της «Καλλιστώ» απαιτούν την παρέμβαση της δασικής υπηρεσίας, των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, αλλά και της ομοσπονδιακής θηροφυλακής, τόσο για τον εντοπισμό των υπευθύνων όσο και για τον έλεγχο και περιορισμό αντίστοιχων περιστατικών.

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Εξώδικο Ψωμιάδη για το… «Αγαπούλα, την κουκούλα»




Εξώδικο σε γνωστή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας έστειλε ο Μάκης Ψωμιάδης, ζητώντας την παύση προβολής της τηλεοπτικής διαφήμισης στην οποία ο πρωταγωνιστής υποδύεται τον πρόεδρο ποδοσφαιρικής ομάδας που βρίσκεται στη φυλακή και λέει την φράση «αγαπούλα, την... κουκούλα».

Ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ Καβάλα, ο οποίος κρατείται στα Σκόπια, ζητεί να σταματήσει άμεσα η μετάδοση της διαφήμισης, ενώ επιφυλάσσεται των νομίμων δικαιωμάτων του για αποζημίωση «λόγω ηθικής βλάβης, λόγω προσβολής της προσωπικότητάς μου, καθώς και για απόδοση του κέρδους που αποκομίσατε (σ.σ. η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας) χρησιμοποιώντας στοιχεία της προσωπικότητάς μου».

Μάλιστα, στο εξώδικο που απέστειλε, ο κ. Ψωμιάδης επικαλείται την συνέντευξη του ηθοποιού Τάκη Σπυριδάκη -και πρωταγωνιστή στη διαφήμιση- στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», αναφέροντας:

«Είναι προφανές ότι ο ηθοποιός που υποδύεται τον ‘’Πρόεδρο’’ υποδύεται εμένα. Η όλη διαφημιστική καμπάνια Σας στηρίζεται μάλιστα σε ατάκες που έχουν ταυτιστεί με εμένα, όπως η λέξη ‘’αγαπούλα’’ αλλά και άλλες, οι οποίες ταυτίζονται από το κοινό και συνδέονται συνειρμικά και άμεσα με την προσωπικότητά μου».

http://www.tanea.gr/ellada

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

KΩΝΣΤΑΝΤIΝΑ KΟYΝΕΒΑ «Δεν έχω θυμό για τους δράστες»

"Η συνδικαλίστρια που συγκλόνισε την Ελλάδα μιλάει για τη ζωή της μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον της, για τους δράστες, για τον συνδικαλισμό και για το μέλλον


Τα παράθυρα στο σπίτι που της παραχώρησε ο ΟΕΚ στα Πετράλωνα είναι κλειστά και εκείνη φοράει φόρμα και κάλτσες. Η μητέρα της είναι στο πλευρό της από την πρώτη μέρα και η Τζένη, η αποκλειστική νοσοκόμα, είναι δίπλα της σε κάθε της κίνηση. «Θέλετε κρύο τσάι» ρωτάει εκείνη για να σπάσει τη βουβαμάρα. «Ζεσταίνεστε; Ξέρετε, δεν κάνει να με φυσάει ο αέρας γιατί δεν πρέπει να κρυώσω» συνεχίζει.

H φωνή βγαίνει μέσα από «το κόσμημα στο λαιμό», όπως χαρακτήρισε η ίδια την τραχειοστομία της, συμμετέχοντας στην παράσταση των Γερμανών Rimini Ρrotokoll στο Ηρώδειο. Το ραμμένο αριστερό της μάτι πού και πού δακρύζει.

«Δεν έγινε σωστή έρευνα»


Η υπόθεσή της παίρνει για τρίτη φορά τον δρόμο για το αρχείο. Πώς άραγε νιώθει τώρα; «Ημουν σίγουρη από την αρχή,φάνηκε από την πρώτη μέρα ότι δεν θέλουν να κάνουν σωστή δουλειά. Δεν έγινε σωστή έρευνα, δεν έδωσαν καθόλου σημασία».

Γιατί άφησαν τόσες μέρες να χαθούν; «Δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Είναι δικό τους πρόβλημα.Και πρέπει εκείνοι να απαντήσουν. Υποψιάζομαι ότι αυτή είναι απλώς η συνείδησή τους και το μόνο προφανώς που τους αφορά είναι να πάρουν τον μισθό τους.

Ισως γιατί εγώ δεν ήμουν με κανέναν,δεν είχα ποιον να με υποστηρίξει, γιατί δεν είχε λεφτά η μαμά μου να πληρώσει κάποιον για να κάνει σωστά τη δουλειά του. Γιατί ήμασταν μόνες. Και γι΄ αυτό άλλωστε με υποστήριξε όλη η υπόλοιπη κοινωνία.

Με βοήθησε το σωματείο μου αλλά και όλο αυτό το κίνημα αλληλεγγύης που ενεργοποιήθηκε από τις πρώτες κιόλας ημέρες και μου συμπαραστέκονται και σ΄ εμένα αλλά και στην οικογένειά μου μέχρι και σήμερα. Και βέβαια οι γιατροί μου».

Δεν έχει θυμό για αυτόν που το έκανε; Πώς είναι δυνατόν; «Δεν έχω θυμό. Κανένας γονιός δεν μεγαλώνει το παιδί του για να γίνει δολοφόνος και να του φέρνει χρήματα στο σπίτι. Ούτε ένα παιδάκι γεννιέται για να γίνει δολοφόνος.

Η κοινωνία και τα παραδείγματά της φτιάχνουν τους δολοφόνους» . «Με όσα λες, νομίζει ο κόσμος ότι τον συγχωρείς» παρατηρεί η μητέρα της. Η Κωνσταντίνα της πιάνει το πόδι. «Οχι,μαμά μου.Αυτό που λέω είναι ότι δεν γίνεται να συγχωρείς αν πρώτα δεν έχεις θυμώσει».

«Το πρόσωπό του ακόμη το θυμάμαι»


Πιστεύει πάντα ότι δέχτηκε την επίθεση λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης. «Ναι. Ούτως ή άλλως με είχαν απειλήσει τηλεφωνικά δύο φορές το 2006 και έκτοτε με παρακολουθούσαν. Τον τελευταίο καιρό, πριν από την επίθεση, πολύ έντονα. Εμπαιναν μαζί μου στα βαγόνια του τρένου,όταν έφευγα από τη δουλειά.

Και ήταν άντρες 50-55 ετών, δεν ήταν αγοράκια. Ηταν τέσσερις- πέντε. Ο ένας όμως από αυτούς με ακολουθούσε το λιγότερο τέσσερις φορές την εβδομάδα.Το πρόσωπό του ακόμη το θυμάμαι. “Χτύπαγε”, είχε έντονα χαρακτηριστικά» . Εγινε σκίτσο; «Οχι, δεν μου ζητήθηκε να τον περιγράψω».

Πρέπει να κάνει τη θεραπεία της. Οι αλοιφές για την αποκατάστασή της είναι πανάκριβες και τις πληρώνει σχεδόν από την τσέπη της. Η αποκλειστική; «Μέχρι τώρα είχα τρεις, τις πλήρωνε ο ΗΣΑΠ.

Μου είπαν ότι δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες και θα το σταματήσουν σιγά σιγά. Εχω κάνει μια αίτηση και τους παρακαλώ τουλάχιστον να μου κρατήσουν μία αποκλειστική την ημέρα και όταν θα μπαίνω στα χειρουργεία και θα έχω ανάγκη από 24ωρη κάλυψη να με βοηθήσουν. Δεν ξέρω τι θα γίνει». Και τα υπόλοιπα έξοδα;

«Παίρνω ένα επίδομα αδείας από το ΙΚΑ που λήγει τον Νοέμβριο,έχουμε τη σύνταξη της μητέρας μου, με βοηθάει και ο κόσμος. Είχε κάνει και μία πρόταση η νομική υπηρεσία της ΓΣΕΕ προς τον κ. Λοβέρδο για να μου βγάλουν σύνταξη.Στην αρχή, προτού αναλάβει ο ΗΣΑΠ να πληρώνει τις αποκλειστικές,έδωσαν δύο φορές χρήματα στη μητέρα μου.

Για την ακρίβεια 2.500 ευρώ.Ο ένας μήνας των αποκλειστικών κόστιζε 8.000 ευρώ. Τα ίδια χρήματα έδωσε και η ΑΔΕΔΥ τις πρώτες ημέρες». Από την εταιρεία στην οποία εργαζόταν; Ασχολήθηκαν με την πορεία της υγείας της; «Οχι, ποτέ»...

«Κάποιοι σιχαίνονται να με κοιτούν»


Επιμένει να κρατάει τον ρόλο της ως μάνα. «Είναι σημαντικό να μας υποστηρίζει το αρσενικό κομμάτι της κοινωνίας. Και δυστυχώς δεν μας αφήνουν να ολοκληρώσουμε τη μητρική μας υπόσταση.Πόσες φορές κι αν είχα ζητήσει από την εταιρεία διευκόλυνση στο ωράριό μου, για να είμαι στο πλάι του παιδιού μου με την περιπέτεια της υγείας του. Και μου επιτέθηκαν κάποιοι με κίνδυνο να μείνει το παιδί μου χωρίς μάνα».

Αξιζε τον κόπο όλος αυτός ο αγώνας; Εχει μετανιώσει για τη συνδικαλιστική της πορεία; «Οχι.Εκανα το σωστό. Δεν έχω κλέψει, δεν έχω σκοτώσει,δεν έχω πει ψέματα». Στον καθρέφτη κοιτάζεται;. «Πριν, πρόσεχα τον εαυτό μου.

Από μικρή ήμουν καλοντυμένη. Τώρα... ακόμη τον μαθαίνω. Το δεξί μου μάτι δεν βλέπει καλά.Πολύ λίγα πράγματα πιάνει.Καταλαβαίνω ότι είναι άσχημη η κατάσταση.Κάποιοι σιχαίνονται να με κοιτούν. Κρύβουν το πρόσωπό τους να μη με δουν. Τους καταλαβαίνω». Καλύπτεται όταν βγαίνει έξω;

«Την ημέρα πρέπει να φοράω μεγάλα γυαλιά και καπέλο για να προστατεύω τα μάτια και το δέρμα μου από τον ήλιο. Να σου πω την αλήθεια μου,θα ήθελα οι άνθρωποι να χαλαρώσουν μαζί μου». Τον εαυτό της πού τον βάζει μέσα σε όλο αυτό; «Θα είναι καλό για όλους μας να φτιάξει η εμφάνισή μου.

Είμαι πολύ κοινωνική και θέλω οι άνθρωποι να χαλαρώνουν μαζί μου. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έζησα, ότι δεν με σκότωσαν. Με έσωσαν οι γιατροί μου. Και δεν βοηθά να σκάβεις διαρκώς ένα πρόβλημα. Το παγιώνεις. Αρα το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να το αφήσεις και να ασχοληθείς με κάτι άλλο.

Η ζωή είναι έτσι που θα φέρει το επόμενο και το επόμενο... Ολα είναι μια ιδέα. Η ομορφιά είναι μια ιδέα. Κάποιοι την ψάχνουν στην εμφάνιση και άλλοι στην ψυχή»...

Η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΗΓΟΡΩΝ

«Τι δεν έκαναν οι Αρχές»

[Δάφνη Βαγιανού, Κώστας Παπαδάκης, δικηγόροι της Κωνσταντίνας Κούνεβα ]


«Δεν απέκλεισαν άμεσα την περιοχή,δεν πήραν βιολογικό υλικό.Δεν πήραν καταθέσεις από γείτονες που σίγουρα θα άκουσαν τις φωνές της.Δεν έτρεξαν στις αποθήκες της εταιρείας να δουν τι υγρά χρησιμοποιούν,δεν δόθηκε εντολή να ανοίξουν οι λογαριασμοί της να δουν αν εκταμιεύθηκαν χρήματα.Δεν ασχολήθηκαν με το ποιοι έχουν πέσει θύματα παρόμοιων επιθέσεων.Δεν έχουν κάνει καμία προσπάθεια συσχετισμού στοιχείων από παρεμφερείς επιθέσεις με βιτριόλι (υποδείξαμε θύματα).

Ο κύκλος των πιθανών δραστών πρέπει να αναζητηθεί στο εξής: ποια ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στη συνδικαλιστική δράση της Κωνσταντίνας; Είναι προφανές ότι η υπόθεση των διαφορών της με την ΟΙΚΟΜΕΤ πήρε διαστάσεις και απείλησε να οδηγήσει σε μία συλλογική ρύθμιση που θα έθιγε το σύνολο των εργοδοτών.

Αυτό έγινε στις 26 Νοεμβρίου του 2008,όταν δηλαδή πραγματοποιήθηκε η τριμερής συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας,μεταξύ Κωνσταντίνας, Σωματείου και ΟΙΚΟΜΕΤ.Από κάτω έκανε αντισυγκέντρωση το δήθεν εργατικό Σωματείο της ΟΙΚΟΜΕΤ, δηλαδή χειραγωγούμενοι αλλοδαποί εργάτες,που δεν γνώριζαν ούτε τη γλώσσα και που προφανώς υποκινούνταν από κάποιους,βρέθηκαν να προπηλακίζουν την ίδια, την πρόεδρο και την αντιπρόεδρο του Σωματείου της ΠΕΚΟΠ,ακολουθώντας τες μέχρι την Ομόνοια.

Προσθέστε και ένα σωρό εργοδότες να περιμένουν τις δυσμενείς συνέπειες από μια συνάντηση που θα έθιγε την πλασματική υπαγωγή από τα βαρέα ένσημα σε μεικτά με το εικονικό διάλειμμα της μιας ώρας την ημέρα που μείωνε το εβδομαδιαίο ωράριο σε λιγότερες από 30 ώρες.

Το γεγονός αυτό απέχει έναν μήνα από την επίθεση και είναι ασφαλώς το κυριότερο σημείο της έρευνας.Δυστυχώς,δεν ασχολήθηκε κανείς.Η απουσία σοβαρής αρχικής έρευνας τώρα πια δεν αποκαθίσταται,αλλά το ποιος ήταν και το ποιος δεν ήταν σε εκείνη τη συγκέντρωση μπορεί να ψαχτεί ακόμα και τώρα».

http://www.tovima.gr

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Χαρά Νικοπούλου - Πρότυπο Ελληνίδας δασκάλας






Τεύχος Απρ-Μαΐου08

Η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, που δεν υπέκυψε επί μήνες στις πιέσεις του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, μέχρι που υπέστη επίθεση και ξυλοδαρμό από μουσουλμάνο παρακρατικό, αποτελεί το πρόσωπο που επιλέξαμε να προβάλουμε στο τεύχος αυτό. Ποιο ήταν το έγκλημά της ώστε να αποτελέσει στόχο; Τόλμησε να επιτελέσει συνειδητά το έργο της Ελληνίδας δασκάλας!

Η Χαρά Νικολοπούλου είναι δασκάλα στο Μέγα Δέρειο, ένα μειονοτικό χωριό του Έβρου κοντά στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα. Μόλις διορίστηκε, το 2004, επέλεξε να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε έναν τόπο που πραγματικά τη χρειαζόταν. Εγκαταστάθηκε εκεί με τον σύζυγό της και μάλιστα έγινε δημότης του Δήμου Ορφέα, όπου ανήκει το χωριό, το οποίο αριθμεί 1.200 κατοίκους μουσουλμάνους.

Κάποιοι από αυτούς ενοχλήθηκαν όταν τα παιδιά τους άρχισαν να κάνουν παρέλαση στις εθνικές γιορτές με παρότρυνση της δασκάλας. Μάλιστα μερίδα μειονοτικών θέλησαν να τη διώξουν από το σχολείο, υποστηριζόμενοι και από τους δύο μειονοτικούς βουλευτές της Ξάνθης και της Ροδόπης, ύστερα από παρότρυνση του ιμάμη της περιοχής. Υπέρ της απομάκρυνσής της τάχθηκε και ο μειονοτικός διευθυντής του σχολείου, καθώς και γονείς που υπέγραψαν σχετικό υπόμνημα.

Είναι προφανές ότι η Χαρά γινόταν εμπόδιο στα σχέδια του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. Όλα αυτά ήταν γνωστά από μήνες, όπως φαίνεται και από παλαιότερο άρθρο που αναδημοσιεύουμε σε ειδικό πλαίσιο.

Αυτή η δασκάλα, με την ανιδιοτελή προσφορά, ξεκίνησε με όραμα να δώσει ό,τι καλύτερο μπορούσε για να υπηρετήσει το λειτούργημά της. Εκτός των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου, παρέδιδε δωρεάν μαθήματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Οργάνωσε χορωδία με την οποία τα παιδιά ήρθαν σε καλύτερη επαφή με τη γλώσσα και τον πλούτο της ελληνικής παράδοσης.

Με αυτή τη χορωδία η δασκάλα και οι μαθητές της, βραβεύτηκαν από το Υπουργείο με ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου φιλοξενήθηκαν σε ξενοδοχείο της πόλης δίνοντας μια μουσική παράσταση. Επίσης το σχολείο της προσκαλέστηκε για τις 29 Φεβρουαρίου από εκπαιδευτικό μορφωτικό σύλλογο αποφοίτων Αρσακείου, για να τιμηθεί για τη χορωδία και για το έργο που γίνεται. Η δασκάλα προετοίμασε τα παιδιά, μοίρασε τραγούδια και ξεκίνησε την προετοιμασία της χορωδίας.

Όπως είπε η Χαρά σε συνέντευξή της «δυστυχώς μου ερχόντουσαν μηνύματα να μην γίνει αυτή η εκδρομή, δεν θα στείλουμε τα παιδιά... (…) «Αυτά τα παιδιά δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ, όχι μόνο την πρωτεύουσα, αλλά ούτε και τις γειτονικές πόλεις. Είναι τακτική των γονέων να πηγαίνουν εκδρομές και διακοπές σε πόλεις της γείτονος χώρας και όχι σε δικές μας πόλεις.

Καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο είναι ενδεικτικό της όλης στάσης μέσα στο χωριό. Τα παιδιά των ανθρώπων που υπέγραψαν για να φύγω από το σχολείο, δεν τα στέλνουν στην εκδρομή, ενώ οι γονείς των άλλων παιδιών, τα στέλνουνε.»

Την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008 ήρθε το αποκορύφωμα. Η δασκάλα έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από κάτοικο του χωριού, με αποτέλεσμα να υποστεί κάταγμα στο χέρι. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν νιώθει ότι τα γεγονότα αυτά μπορεί να της κάμψουν το φρόνημα και την αποφασιστικότητά της, απαντά: «Σαφέστατα όχι. Και θα σας πω ότι με αυτήν την παιδεία και με αυτήν την κουλτούρα είμαι μεγαλωμένη, έχω τον Ελληνισμό μέσα μου.

Και δεν τίθεται θέμα ηρωισμού, αλλά αυτή είναι η δουλειά μου, αυτό είναι το πιστεύω μου. Είμαι Ελληνίδα δασκάλα και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Και θα σας πω και κάτι ακόμη. Πιστεύω πως αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην μειονότητα, πρέπει να εξυγιανθεί από την ρίζα και όχι από τις άκρες των κλαδιών.»

Μετά την ταλαιπωρία της και την αποκατάσταση του σπασμένου χεριού της, η Χαρά Νικολοπούλου επανήλθε στα καθήκοντά της και μάλιστα στις 25 Μαρτίου οργάνωσε παρέλαση των μαθητών και γιορτή μπροστά στο ηρώο του χωριού, όπου εκφώνησε λόγο ενώ οι μαθητές της απήγγειλαν ποιήματα και τραγούδησαν για την Επανάσταση του ’21. Βλέποντας το σχετικό βίντεο κάναμε τη σκέψη ότι πολύ λίγοι μαθητές στην Ελλάδα είχαν την τύχη να γιορτάσουν τόσο ουσιαστικά την εθνική επέτειο.

Τιμούμε τη δασκάλα Χαρά Νικολοπούλου και την προβάλουμε ως πρότυπο Ελληνίδας εκπαιδευτικού. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν: εκεί στη Θράκη ποιος ασκεί κρατική κυριαρχία; Το Ελληνικό Κράτος ή το Τουρκικό Προξενείο;

Η επίθεση εναντίον της Χαράς Νικοπούλου δεν αποτέλεσε έκπληξη για όσους γνώριζαν την κατάσταση. Το Νοέμβριο 2007, δυόμισι μήνες δηλαδή πριν, είχε δημοσιευθεί άρθρο του Γιάννη Χ. Κουριαννίδη, εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα» και συνεργάτη του TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, με τίτλο «Η δασκάλα, οι πρακτορίσκοι και το ελληνικό κράτος» στο οποίο επισημαίνονταν τα εξής:

Η κόρη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, η Χαρά Νικοπούλου, είναι δασκάλα. Δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να επιτύχει έναν «καλό» διορισμό. Διορίστηκε στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου, σε ένα Πομακοχώρι απομονωμένο, που κατοικείται μόνο από μουσουλμάνους Πομάκους.

Επέλεξε να μείνει με τον σύζυγό της στο χωριό που διδάσκει, κοντά στους μαθητές και τις μαθήτριές της, κοντά στους ανθρώπους που εκτιμούν το έργο και την προσφορά της. Το νεαρό ζευγάρι μετέφερε ακόμη και τα πολιτικά του δικαιώματα στο χωριό και διαμένει εκεί, όχι μόνο τους μήνες του σχολικού έτους, αλλά ολόκληρο το χρόνο.

Αυτή ακριβώς η αγάπη προς τον τόπο και τους ανθρώπους του, αυτή η ανιδιοτελής διάθεση για προσφορά, έγινε αιτία για την στοχοποίησή τους από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου. Χρησιμοποιώντας διάφορα ψεύδη, εκβιάζοντας και πιέζοντας τους κατά τα άλλα φιλήσυχους Πομάκους, οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου συλλέγουν υπογραφές για να διώξουν από το χωριό τη φιλότιμη δασκάλα και το σύζυγό της.

«Αυτό το χωριό αγαπά μόνο τους Τούρκους που για αιώνες μένουν σ’ αυτό», γράφουν οι πρακτορίσκοι, ενώ οι απειλές και οι εκφοβισμοί σε βάρος των δύο «ξένων» είναι πλέον σε ημερησία διάταξη!

Και ενώ οι προσπάθειές τους ακόμη δεν αποδίδουν, αφού ελάχιστοι είναι οι γονείς που υποχώρησαν στις πιέσεις, κι ενώ έφτασαν ακόμη και στο σημείο να καταθέσει στη Βουλή σχετική αναφορά ο βουλευτής Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ, η Χαρά έχει να αντιπαλέψει και με τον ακαταμάχητο γραικυλισμό των «λειτουργών» του ελληνικού κράτους, από το οποίο δεν είχε μέχρι σήμερα την παραμικρή στήριξη! Προς τιμήν της, η ηρωική Χαρά Νικοπούλου, δεν υποκύπτει στις πιέσεις και δηλώνει ότι θα παραμείνει στη θέση της μέχρι να ολοκληρώσει το έργο της.

Κι όλα αυτά, παρά το λαϊκό δικαστήριο που επεχείρησαν να στήσουν πριν λίγες ημέρες οι πρακτορίσκοι του προξενείου! Αναρωτιέμαι: Πόσους ανθρώπους έχουμε στην Ελλάδα σαν την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου; Πέντε; Δέκα; Ίσως λέω και πολλούς! Τι κάνει το ελληνικό κράτος γι’ αυτούς;

http://www.okosmosgyromas.gr/node/72