Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

KΩΝΣΤΑΝΤIΝΑ KΟYΝΕΒΑ «Δεν έχω θυμό για τους δράστες»

"Η συνδικαλίστρια που συγκλόνισε την Ελλάδα μιλάει για τη ζωή της μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον της, για τους δράστες, για τον συνδικαλισμό και για το μέλλον


Τα παράθυρα στο σπίτι που της παραχώρησε ο ΟΕΚ στα Πετράλωνα είναι κλειστά και εκείνη φοράει φόρμα και κάλτσες. Η μητέρα της είναι στο πλευρό της από την πρώτη μέρα και η Τζένη, η αποκλειστική νοσοκόμα, είναι δίπλα της σε κάθε της κίνηση. «Θέλετε κρύο τσάι» ρωτάει εκείνη για να σπάσει τη βουβαμάρα. «Ζεσταίνεστε; Ξέρετε, δεν κάνει να με φυσάει ο αέρας γιατί δεν πρέπει να κρυώσω» συνεχίζει.

H φωνή βγαίνει μέσα από «το κόσμημα στο λαιμό», όπως χαρακτήρισε η ίδια την τραχειοστομία της, συμμετέχοντας στην παράσταση των Γερμανών Rimini Ρrotokoll στο Ηρώδειο. Το ραμμένο αριστερό της μάτι πού και πού δακρύζει.

«Δεν έγινε σωστή έρευνα»


Η υπόθεσή της παίρνει για τρίτη φορά τον δρόμο για το αρχείο. Πώς άραγε νιώθει τώρα; «Ημουν σίγουρη από την αρχή,φάνηκε από την πρώτη μέρα ότι δεν θέλουν να κάνουν σωστή δουλειά. Δεν έγινε σωστή έρευνα, δεν έδωσαν καθόλου σημασία».

Γιατί άφησαν τόσες μέρες να χαθούν; «Δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Είναι δικό τους πρόβλημα.Και πρέπει εκείνοι να απαντήσουν. Υποψιάζομαι ότι αυτή είναι απλώς η συνείδησή τους και το μόνο προφανώς που τους αφορά είναι να πάρουν τον μισθό τους.

Ισως γιατί εγώ δεν ήμουν με κανέναν,δεν είχα ποιον να με υποστηρίξει, γιατί δεν είχε λεφτά η μαμά μου να πληρώσει κάποιον για να κάνει σωστά τη δουλειά του. Γιατί ήμασταν μόνες. Και γι΄ αυτό άλλωστε με υποστήριξε όλη η υπόλοιπη κοινωνία.

Με βοήθησε το σωματείο μου αλλά και όλο αυτό το κίνημα αλληλεγγύης που ενεργοποιήθηκε από τις πρώτες κιόλας ημέρες και μου συμπαραστέκονται και σ΄ εμένα αλλά και στην οικογένειά μου μέχρι και σήμερα. Και βέβαια οι γιατροί μου».

Δεν έχει θυμό για αυτόν που το έκανε; Πώς είναι δυνατόν; «Δεν έχω θυμό. Κανένας γονιός δεν μεγαλώνει το παιδί του για να γίνει δολοφόνος και να του φέρνει χρήματα στο σπίτι. Ούτε ένα παιδάκι γεννιέται για να γίνει δολοφόνος.

Η κοινωνία και τα παραδείγματά της φτιάχνουν τους δολοφόνους» . «Με όσα λες, νομίζει ο κόσμος ότι τον συγχωρείς» παρατηρεί η μητέρα της. Η Κωνσταντίνα της πιάνει το πόδι. «Οχι,μαμά μου.Αυτό που λέω είναι ότι δεν γίνεται να συγχωρείς αν πρώτα δεν έχεις θυμώσει».

«Το πρόσωπό του ακόμη το θυμάμαι»


Πιστεύει πάντα ότι δέχτηκε την επίθεση λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης. «Ναι. Ούτως ή άλλως με είχαν απειλήσει τηλεφωνικά δύο φορές το 2006 και έκτοτε με παρακολουθούσαν. Τον τελευταίο καιρό, πριν από την επίθεση, πολύ έντονα. Εμπαιναν μαζί μου στα βαγόνια του τρένου,όταν έφευγα από τη δουλειά.

Και ήταν άντρες 50-55 ετών, δεν ήταν αγοράκια. Ηταν τέσσερις- πέντε. Ο ένας όμως από αυτούς με ακολουθούσε το λιγότερο τέσσερις φορές την εβδομάδα.Το πρόσωπό του ακόμη το θυμάμαι. “Χτύπαγε”, είχε έντονα χαρακτηριστικά» . Εγινε σκίτσο; «Οχι, δεν μου ζητήθηκε να τον περιγράψω».

Πρέπει να κάνει τη θεραπεία της. Οι αλοιφές για την αποκατάστασή της είναι πανάκριβες και τις πληρώνει σχεδόν από την τσέπη της. Η αποκλειστική; «Μέχρι τώρα είχα τρεις, τις πλήρωνε ο ΗΣΑΠ.

Μου είπαν ότι δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες και θα το σταματήσουν σιγά σιγά. Εχω κάνει μια αίτηση και τους παρακαλώ τουλάχιστον να μου κρατήσουν μία αποκλειστική την ημέρα και όταν θα μπαίνω στα χειρουργεία και θα έχω ανάγκη από 24ωρη κάλυψη να με βοηθήσουν. Δεν ξέρω τι θα γίνει». Και τα υπόλοιπα έξοδα;

«Παίρνω ένα επίδομα αδείας από το ΙΚΑ που λήγει τον Νοέμβριο,έχουμε τη σύνταξη της μητέρας μου, με βοηθάει και ο κόσμος. Είχε κάνει και μία πρόταση η νομική υπηρεσία της ΓΣΕΕ προς τον κ. Λοβέρδο για να μου βγάλουν σύνταξη.Στην αρχή, προτού αναλάβει ο ΗΣΑΠ να πληρώνει τις αποκλειστικές,έδωσαν δύο φορές χρήματα στη μητέρα μου.

Για την ακρίβεια 2.500 ευρώ.Ο ένας μήνας των αποκλειστικών κόστιζε 8.000 ευρώ. Τα ίδια χρήματα έδωσε και η ΑΔΕΔΥ τις πρώτες ημέρες». Από την εταιρεία στην οποία εργαζόταν; Ασχολήθηκαν με την πορεία της υγείας της; «Οχι, ποτέ»...

«Κάποιοι σιχαίνονται να με κοιτούν»


Επιμένει να κρατάει τον ρόλο της ως μάνα. «Είναι σημαντικό να μας υποστηρίζει το αρσενικό κομμάτι της κοινωνίας. Και δυστυχώς δεν μας αφήνουν να ολοκληρώσουμε τη μητρική μας υπόσταση.Πόσες φορές κι αν είχα ζητήσει από την εταιρεία διευκόλυνση στο ωράριό μου, για να είμαι στο πλάι του παιδιού μου με την περιπέτεια της υγείας του. Και μου επιτέθηκαν κάποιοι με κίνδυνο να μείνει το παιδί μου χωρίς μάνα».

Αξιζε τον κόπο όλος αυτός ο αγώνας; Εχει μετανιώσει για τη συνδικαλιστική της πορεία; «Οχι.Εκανα το σωστό. Δεν έχω κλέψει, δεν έχω σκοτώσει,δεν έχω πει ψέματα». Στον καθρέφτη κοιτάζεται;. «Πριν, πρόσεχα τον εαυτό μου.

Από μικρή ήμουν καλοντυμένη. Τώρα... ακόμη τον μαθαίνω. Το δεξί μου μάτι δεν βλέπει καλά.Πολύ λίγα πράγματα πιάνει.Καταλαβαίνω ότι είναι άσχημη η κατάσταση.Κάποιοι σιχαίνονται να με κοιτούν. Κρύβουν το πρόσωπό τους να μη με δουν. Τους καταλαβαίνω». Καλύπτεται όταν βγαίνει έξω;

«Την ημέρα πρέπει να φοράω μεγάλα γυαλιά και καπέλο για να προστατεύω τα μάτια και το δέρμα μου από τον ήλιο. Να σου πω την αλήθεια μου,θα ήθελα οι άνθρωποι να χαλαρώσουν μαζί μου». Τον εαυτό της πού τον βάζει μέσα σε όλο αυτό; «Θα είναι καλό για όλους μας να φτιάξει η εμφάνισή μου.

Είμαι πολύ κοινωνική και θέλω οι άνθρωποι να χαλαρώνουν μαζί μου. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έζησα, ότι δεν με σκότωσαν. Με έσωσαν οι γιατροί μου. Και δεν βοηθά να σκάβεις διαρκώς ένα πρόβλημα. Το παγιώνεις. Αρα το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να το αφήσεις και να ασχοληθείς με κάτι άλλο.

Η ζωή είναι έτσι που θα φέρει το επόμενο και το επόμενο... Ολα είναι μια ιδέα. Η ομορφιά είναι μια ιδέα. Κάποιοι την ψάχνουν στην εμφάνιση και άλλοι στην ψυχή»...

Η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΗΓΟΡΩΝ

«Τι δεν έκαναν οι Αρχές»

[Δάφνη Βαγιανού, Κώστας Παπαδάκης, δικηγόροι της Κωνσταντίνας Κούνεβα ]


«Δεν απέκλεισαν άμεσα την περιοχή,δεν πήραν βιολογικό υλικό.Δεν πήραν καταθέσεις από γείτονες που σίγουρα θα άκουσαν τις φωνές της.Δεν έτρεξαν στις αποθήκες της εταιρείας να δουν τι υγρά χρησιμοποιούν,δεν δόθηκε εντολή να ανοίξουν οι λογαριασμοί της να δουν αν εκταμιεύθηκαν χρήματα.Δεν ασχολήθηκαν με το ποιοι έχουν πέσει θύματα παρόμοιων επιθέσεων.Δεν έχουν κάνει καμία προσπάθεια συσχετισμού στοιχείων από παρεμφερείς επιθέσεις με βιτριόλι (υποδείξαμε θύματα).

Ο κύκλος των πιθανών δραστών πρέπει να αναζητηθεί στο εξής: ποια ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στη συνδικαλιστική δράση της Κωνσταντίνας; Είναι προφανές ότι η υπόθεση των διαφορών της με την ΟΙΚΟΜΕΤ πήρε διαστάσεις και απείλησε να οδηγήσει σε μία συλλογική ρύθμιση που θα έθιγε το σύνολο των εργοδοτών.

Αυτό έγινε στις 26 Νοεμβρίου του 2008,όταν δηλαδή πραγματοποιήθηκε η τριμερής συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας,μεταξύ Κωνσταντίνας, Σωματείου και ΟΙΚΟΜΕΤ.Από κάτω έκανε αντισυγκέντρωση το δήθεν εργατικό Σωματείο της ΟΙΚΟΜΕΤ, δηλαδή χειραγωγούμενοι αλλοδαποί εργάτες,που δεν γνώριζαν ούτε τη γλώσσα και που προφανώς υποκινούνταν από κάποιους,βρέθηκαν να προπηλακίζουν την ίδια, την πρόεδρο και την αντιπρόεδρο του Σωματείου της ΠΕΚΟΠ,ακολουθώντας τες μέχρι την Ομόνοια.

Προσθέστε και ένα σωρό εργοδότες να περιμένουν τις δυσμενείς συνέπειες από μια συνάντηση που θα έθιγε την πλασματική υπαγωγή από τα βαρέα ένσημα σε μεικτά με το εικονικό διάλειμμα της μιας ώρας την ημέρα που μείωνε το εβδομαδιαίο ωράριο σε λιγότερες από 30 ώρες.

Το γεγονός αυτό απέχει έναν μήνα από την επίθεση και είναι ασφαλώς το κυριότερο σημείο της έρευνας.Δυστυχώς,δεν ασχολήθηκε κανείς.Η απουσία σοβαρής αρχικής έρευνας τώρα πια δεν αποκαθίσταται,αλλά το ποιος ήταν και το ποιος δεν ήταν σε εκείνη τη συγκέντρωση μπορεί να ψαχτεί ακόμα και τώρα».

http://www.tovima.gr

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Χαρά Νικοπούλου - Πρότυπο Ελληνίδας δασκάλας






Τεύχος Απρ-Μαΐου08

Η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, που δεν υπέκυψε επί μήνες στις πιέσεις του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, μέχρι που υπέστη επίθεση και ξυλοδαρμό από μουσουλμάνο παρακρατικό, αποτελεί το πρόσωπο που επιλέξαμε να προβάλουμε στο τεύχος αυτό. Ποιο ήταν το έγκλημά της ώστε να αποτελέσει στόχο; Τόλμησε να επιτελέσει συνειδητά το έργο της Ελληνίδας δασκάλας!

Η Χαρά Νικολοπούλου είναι δασκάλα στο Μέγα Δέρειο, ένα μειονοτικό χωριό του Έβρου κοντά στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα. Μόλις διορίστηκε, το 2004, επέλεξε να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε έναν τόπο που πραγματικά τη χρειαζόταν. Εγκαταστάθηκε εκεί με τον σύζυγό της και μάλιστα έγινε δημότης του Δήμου Ορφέα, όπου ανήκει το χωριό, το οποίο αριθμεί 1.200 κατοίκους μουσουλμάνους.

Κάποιοι από αυτούς ενοχλήθηκαν όταν τα παιδιά τους άρχισαν να κάνουν παρέλαση στις εθνικές γιορτές με παρότρυνση της δασκάλας. Μάλιστα μερίδα μειονοτικών θέλησαν να τη διώξουν από το σχολείο, υποστηριζόμενοι και από τους δύο μειονοτικούς βουλευτές της Ξάνθης και της Ροδόπης, ύστερα από παρότρυνση του ιμάμη της περιοχής. Υπέρ της απομάκρυνσής της τάχθηκε και ο μειονοτικός διευθυντής του σχολείου, καθώς και γονείς που υπέγραψαν σχετικό υπόμνημα.

Είναι προφανές ότι η Χαρά γινόταν εμπόδιο στα σχέδια του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. Όλα αυτά ήταν γνωστά από μήνες, όπως φαίνεται και από παλαιότερο άρθρο που αναδημοσιεύουμε σε ειδικό πλαίσιο.

Αυτή η δασκάλα, με την ανιδιοτελή προσφορά, ξεκίνησε με όραμα να δώσει ό,τι καλύτερο μπορούσε για να υπηρετήσει το λειτούργημά της. Εκτός των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου, παρέδιδε δωρεάν μαθήματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Οργάνωσε χορωδία με την οποία τα παιδιά ήρθαν σε καλύτερη επαφή με τη γλώσσα και τον πλούτο της ελληνικής παράδοσης.

Με αυτή τη χορωδία η δασκάλα και οι μαθητές της, βραβεύτηκαν από το Υπουργείο με ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου φιλοξενήθηκαν σε ξενοδοχείο της πόλης δίνοντας μια μουσική παράσταση. Επίσης το σχολείο της προσκαλέστηκε για τις 29 Φεβρουαρίου από εκπαιδευτικό μορφωτικό σύλλογο αποφοίτων Αρσακείου, για να τιμηθεί για τη χορωδία και για το έργο που γίνεται. Η δασκάλα προετοίμασε τα παιδιά, μοίρασε τραγούδια και ξεκίνησε την προετοιμασία της χορωδίας.

Όπως είπε η Χαρά σε συνέντευξή της «δυστυχώς μου ερχόντουσαν μηνύματα να μην γίνει αυτή η εκδρομή, δεν θα στείλουμε τα παιδιά... (…) «Αυτά τα παιδιά δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ, όχι μόνο την πρωτεύουσα, αλλά ούτε και τις γειτονικές πόλεις. Είναι τακτική των γονέων να πηγαίνουν εκδρομές και διακοπές σε πόλεις της γείτονος χώρας και όχι σε δικές μας πόλεις.

Καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο είναι ενδεικτικό της όλης στάσης μέσα στο χωριό. Τα παιδιά των ανθρώπων που υπέγραψαν για να φύγω από το σχολείο, δεν τα στέλνουν στην εκδρομή, ενώ οι γονείς των άλλων παιδιών, τα στέλνουνε.»

Την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008 ήρθε το αποκορύφωμα. Η δασκάλα έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από κάτοικο του χωριού, με αποτέλεσμα να υποστεί κάταγμα στο χέρι. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν νιώθει ότι τα γεγονότα αυτά μπορεί να της κάμψουν το φρόνημα και την αποφασιστικότητά της, απαντά: «Σαφέστατα όχι. Και θα σας πω ότι με αυτήν την παιδεία και με αυτήν την κουλτούρα είμαι μεγαλωμένη, έχω τον Ελληνισμό μέσα μου.

Και δεν τίθεται θέμα ηρωισμού, αλλά αυτή είναι η δουλειά μου, αυτό είναι το πιστεύω μου. Είμαι Ελληνίδα δασκάλα και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Και θα σας πω και κάτι ακόμη. Πιστεύω πως αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην μειονότητα, πρέπει να εξυγιανθεί από την ρίζα και όχι από τις άκρες των κλαδιών.»

Μετά την ταλαιπωρία της και την αποκατάσταση του σπασμένου χεριού της, η Χαρά Νικολοπούλου επανήλθε στα καθήκοντά της και μάλιστα στις 25 Μαρτίου οργάνωσε παρέλαση των μαθητών και γιορτή μπροστά στο ηρώο του χωριού, όπου εκφώνησε λόγο ενώ οι μαθητές της απήγγειλαν ποιήματα και τραγούδησαν για την Επανάσταση του ’21. Βλέποντας το σχετικό βίντεο κάναμε τη σκέψη ότι πολύ λίγοι μαθητές στην Ελλάδα είχαν την τύχη να γιορτάσουν τόσο ουσιαστικά την εθνική επέτειο.

Τιμούμε τη δασκάλα Χαρά Νικολοπούλου και την προβάλουμε ως πρότυπο Ελληνίδας εκπαιδευτικού. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν: εκεί στη Θράκη ποιος ασκεί κρατική κυριαρχία; Το Ελληνικό Κράτος ή το Τουρκικό Προξενείο;

Η επίθεση εναντίον της Χαράς Νικοπούλου δεν αποτέλεσε έκπληξη για όσους γνώριζαν την κατάσταση. Το Νοέμβριο 2007, δυόμισι μήνες δηλαδή πριν, είχε δημοσιευθεί άρθρο του Γιάννη Χ. Κουριαννίδη, εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα» και συνεργάτη του TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, με τίτλο «Η δασκάλα, οι πρακτορίσκοι και το ελληνικό κράτος» στο οποίο επισημαίνονταν τα εξής:

Η κόρη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, η Χαρά Νικοπούλου, είναι δασκάλα. Δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να επιτύχει έναν «καλό» διορισμό. Διορίστηκε στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου, σε ένα Πομακοχώρι απομονωμένο, που κατοικείται μόνο από μουσουλμάνους Πομάκους.

Επέλεξε να μείνει με τον σύζυγό της στο χωριό που διδάσκει, κοντά στους μαθητές και τις μαθήτριές της, κοντά στους ανθρώπους που εκτιμούν το έργο και την προσφορά της. Το νεαρό ζευγάρι μετέφερε ακόμη και τα πολιτικά του δικαιώματα στο χωριό και διαμένει εκεί, όχι μόνο τους μήνες του σχολικού έτους, αλλά ολόκληρο το χρόνο.

Αυτή ακριβώς η αγάπη προς τον τόπο και τους ανθρώπους του, αυτή η ανιδιοτελής διάθεση για προσφορά, έγινε αιτία για την στοχοποίησή τους από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου. Χρησιμοποιώντας διάφορα ψεύδη, εκβιάζοντας και πιέζοντας τους κατά τα άλλα φιλήσυχους Πομάκους, οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου συλλέγουν υπογραφές για να διώξουν από το χωριό τη φιλότιμη δασκάλα και το σύζυγό της.

«Αυτό το χωριό αγαπά μόνο τους Τούρκους που για αιώνες μένουν σ’ αυτό», γράφουν οι πρακτορίσκοι, ενώ οι απειλές και οι εκφοβισμοί σε βάρος των δύο «ξένων» είναι πλέον σε ημερησία διάταξη!

Και ενώ οι προσπάθειές τους ακόμη δεν αποδίδουν, αφού ελάχιστοι είναι οι γονείς που υποχώρησαν στις πιέσεις, κι ενώ έφτασαν ακόμη και στο σημείο να καταθέσει στη Βουλή σχετική αναφορά ο βουλευτής Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ, η Χαρά έχει να αντιπαλέψει και με τον ακαταμάχητο γραικυλισμό των «λειτουργών» του ελληνικού κράτους, από το οποίο δεν είχε μέχρι σήμερα την παραμικρή στήριξη! Προς τιμήν της, η ηρωική Χαρά Νικοπούλου, δεν υποκύπτει στις πιέσεις και δηλώνει ότι θα παραμείνει στη θέση της μέχρι να ολοκληρώσει το έργο της.

Κι όλα αυτά, παρά το λαϊκό δικαστήριο που επεχείρησαν να στήσουν πριν λίγες ημέρες οι πρακτορίσκοι του προξενείου! Αναρωτιέμαι: Πόσους ανθρώπους έχουμε στην Ελλάδα σαν την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου; Πέντε; Δέκα; Ίσως λέω και πολλούς! Τι κάνει το ελληνικό κράτος γι’ αυτούς;

http://www.okosmosgyromas.gr/node/72

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

WSJ: Η Ελλάδα ετοιμάζεται να εκποιήσει τη δημόσια περιουσία για να αποπληρώσει το χρέος

Wall Street Journal

Η διψασμένη για μετρητά ελληνική κυβέρνηση βάζει πωλητήριο στη δημόσια περιουσία της χώρας, τραβώντας πάντως τη διαχωριστική γραμμή στην εκποίηση νησιών, σε μια προσπάθεια να απαλλαγεί από το βαρύ χρέος.

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι σχεδιάζουν να πουλήσουν ορισμένα από τα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της χώρας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται αεροσκάφη τύπου Jumbo, καθώς και μετοχές σε τράπεζες και καζίνο. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου απέρριψε πρόσφατα την πρόταση Γερμανών πολιτικών η Αθήνα να εκποιήσει ορισμένα ακατοίκητα νησιά της. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά στους Financial Times: "Υπάρχουν πιο ευφάνταστοι τρόποι να αποπληρωθεί το χρέος από το να πουλήσουμε τα ελληνικά νησιά".

Στη θέση αυτού, η κυβέρνηση υπολογίζει ότι με το να πουλήσει τις μετοχές της σε μια τράπεζα, την κρατική εταιρεία στοιχημάτων (ΟΠΑΠ), και τον δημόσιο οργανισμό τηλεπικοινωνιών (ΟΤΕ), μπορεί να αντλήσει 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, κάτι που ισοδυναμεί με το 1% του ΑΕΠ της χώρας. Αυτό δεν αρκεί φυσικά για την αποπληρωμή του συνολικού χρέους που αγγίζει τα 250 δισεκατομμύρια ευρώ αλλά θα έπειθε τις αγορές ότι η προσπάθεια της Αθήνας να διορθώσει τα δημοσιοοικονομικά της είναι σοβαρή.

Η κυβέρνηση ενδέχεται ακόμη να πουλήσει τις μετοχές της σε 15 άλλες εταιρείες, μεταξύ των οποίων και της εταιρείας ύδρευσης στην Αθήνα, ενός μεγάλου πετρελαϊκού διυλιστηρίου και πολλών καζίνο. Το υπουργείο Οικονομικών θέλει επίσης να απαλλαγεί από ορισμένα αεροσκάφη Airbus Α340 που έμειναν στην κυριότητα του μετά την ιδιωτικοποίηση του καταχρεωμένου δημόσιου αερομεταφορέα Ολυμπιακές Αερογραμμές.

Το κυβερνών σοσιαλιστικό κόμμα, παρότι απολαμβάνει σημαντικής πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο, παραμένει διχασμένο σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις. Και οι οικονομικές ανησυχίες απειλούν περισσότερο από τις πολιτικές τα ως άνω σχέδια. Με την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία να παραμένει χαμηλά και τον υπόλοιπο κόσμο να παραπαίει σε μια αβέβαιη ανάκαμψη, οι επενδυτές ενδέχεται να υποτιμήσουν την περιουσία του ελληνικού δημοσίου. Κάτι που σημαίνει ότι τα έσοδα ίσως να είναι σημαντικά λιγότερα απ' ό,τι συνήθως.

"Το σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων ακούγεται τέλειο στη θεωρία. Αν πουλήσεις όλη τη δημόσια περιουσία και συμπεριλάβεις ακόμη και την Ακρόπολη είναι πιθανό η κυβέρνηση να φτάσει τους στόχους της" σημειώνει ο Κωνσταντίνος Μίχαλος, πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου. "Με τις σημερινές όμως τιμές θα πρόκειται για ξεπούλημα. Γιατί δεν βρίσκεται μόνο η Ελλάδα σε κρίση αλλά ολόκληρος ο πλανήτης".

Η κυβέρνηση δεν έχει παρουσιάσει ακόμη λεπτομέρειες για το σχέδιο ιδιωτικοποιήσεών της, αλλά έχει ανακοινώσει ότι σκοπεύει να μειώσει το ποσοστό των μετοχών της (32%) στον ΟΠΑΠ όπως και εκείνο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (34%). Πολλοί αναλυτές πιστεύουν επίσης ότι η κυβέρνηση θα πουλήσει επίσης και το 10% των μετοχών που διαθέτει ακόμη στον Ελληνικό Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών (ΟΤΕ). Αγοραστής θα είναι η γερμανική Deutsche Telekom AG που κατέχει σήμερα 30% των μετοχών και έχει ανακοινώσει ότι προτίθεται να αγοράσει περισσότερες.

Το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο προς πώληση είναι το κρατικό ποσοστό στον ΟΠΑΠ. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αντλήσει 1,63 δισεκατομμύρια από την πώληση της επιχείρησης που ιδρύθηκε το 1950. Η αξία των μετοχών του ΟΠΑΠ συρρικνώθηκε κατά 30% μέσα στην τελευταία δεκαετία και κατά 50% μέσα στην τελευταία πενταετία. Υπάρχουν όμως και άλλες οικονομικές ανησυχίες. Ο ΟΠΑΠ όπως και το κρατικό μονοπώλειο στο Φυσικό Αέριο είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση. Υπολογίζεται ότι η κυβέρνηση εισπράττει κάθε χρόνο 200 εκατομμύρια ευρώ από αυτόν.

Τη στιγμή που η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει αποδεχτεί την αναγκαιότητα των δύσκολων μέτρων, τα συνδικάτα -ύστερα από την απόφαση της κυβέρνησης να περικόψει τους μισθούς και να παγώσει τις συντάξεις- αντιστέκονται. Η αντίσταση αυτή κορυφώθηκε κατά την πρόσφατη ιδιωτικοποίηση μιας προβλήτας στο λιμάνι του Πειραιά. Η πώληση στην κινεζική Cosco που απέκτησε την εμπορική εκμετάλλευση της για 25 χρόνια μπλοκαρίστηκε από μια σειρά κινητοποιήσεων.

"Η ευρύτερη κοινωνία θα αποδεχτεί τις ιδιωτικοποιήσεις" δηλώνει ο Γιώργος Κύρτσος, πολιτικός αναλυτής και εκδότης της εφημερίδας City Press. "Θα υπάρξουν όμως αντιδράσεις από τα συνδικάτα". Στην περίπτωση της Cosco, οι κινητοποιήσεις υποχώρησαν χάρη σε ένα πακέτο ύψους 56 εκατομυρίων ευρώ για την εθελούσια έξοδο των εργαζομένων, μια φόρμουλα που έχουν ακολουθήσει πολλές ελληνικές κυβερνήσεις για να προετοιμάσουν την ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων. Παρόμοιες συμφωνίες επιτεύχθηκαν στον ΟΤΕ, αρκετές δημόσιες τράπεζες και την Ολυμπιακή.

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

«Θέλω να ξέρω ότι θα δικαστούν»

Να συλληφθούν οι δολοφόνοι του παιδιού του ζητάει ο πατέρας του δεκαπεντάχρονου Αφγανού


«Θέλω να ζητήσω από τον περήφανο λαό των Ελλήνων, την Ελληνική Αστυνομία, τον κ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του να βρουν και να συλλάβουν τους δολοφόνους του παιδιού μου. Θέλω να ξέρω ότι μια μέρα θα δικαστούν.

Αυτοί που σκότωσαν τον Χαμί δεν δολοφόνησαν απλά τον γιο μου. Στο πρόσωπό του σκότωσαν τα εκατομμύρια των προσφύγων που ξεριζωθήκαμε για να βρούμε αλλού μια καλύτερη ζωή». Μεσημέρι Τρίτης έξω από το δωμάτιο 602 του Ερυθρού Σταυρού ο Μοχάμεντ Νατζάφι μόλις έχει μιλήσει με τη 45χρονη γυναίκα του Ζάχρα για τα ελάχιστα λεπτά που άλλαξαν για πάντα τη ζωή της οικογένειάς του. Η τραγική μάνα διηγείται ξανά και ξανά τη στιγμή που η 11χρονη Φερστέ βρήκε τη μαύρη πάνινη τσάντα και, χαρούμενη που βρήκε κάτι πολύτιμο, φώναξε τον 15χρονο αδελφό της Χαμί να τη βοηθήσει να την κουβαλήσουν. Το πώς ο Χαμί άνοιξε την τσάντα, τον θόρυβο που ακούστηκε όπως οι βόμβες που έσκαγαν κοντά στο σπίτι τους στο Γκάζνι, ύστερα το σκοτάδι, οι κραυγές από ξένους ανθρώπους και τα δύο παιδιά αιμόφυρτα.

«Με πονάει το ότι δεν ήμουν εκεί. Ίσως η βόμβα να σκότωνε εμένα και να γλίτωνε το παιδί μου. Ίσως πάλι να καταλάβαινα τι ήταν μέσα στην τσάντα και να γλίτωνα το κακό» λέει στα «ΝΕΑ» ο Μοχάμεντ Νατζάφι.

Στο Αφγανιστάν ήταν διευθυντής δύο δημοτικών σχολείων στο Γκάζνι, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά της Καμπούλ, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν. «Ακολούθησα την οικογενειακή μας παράδοση. Έγινα δάσκαλος όπως ο πατέρας μου που έφτιαξε τα δύο αυτά σχολεία. Οι Ταλιμπάν όμως δεν θέλουν την εκπαίδευση κι εγώ δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά μου και ακόμη περισσότερο τις κόρες μου χωρίς εκπαίδευση. Όταν ήρθαν οι Αμερικανοί πιστέψαμε πως είχαμε τελειώσει με τους Ταλιμπάν. Τον τελευταίο καιρό όμως απέκτησαν και πάλι δύναμη και η ζωή έγινε και πάλι εφιάλτης».

Δύο από τα κορίτσια της οικογένειας βρέθηκαν στο Ιράν με τη βοήθεια συγγενών, ένα άλλο στην Αυστραλία για να γλιτώσουν από την καταπίεση των Ταλιμπάν. Η οικογένεια Νατζάφι πούλησε όλα της τα υπάρχοντα και βρήκε μέσω Πακιστάν τους δουλεμπόρους που θα τη μετέφεραν στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.

«Από τον πατέρα μου είχα μάθει πολλά για την ελληνική ιστορία και κυρίως για τον Μέγα Αλέξανδρο που στο Αφγανιστάν το όνομά του είναι πολύ σημαντικό. Όταν μαζέψαμε τα λεφτά είπα στην οικογένειά μου πως θα πάμε να μείνουμε στην Ελλάδα. Ήθελα τα παιδιά μου να μάθουν τη γλώσσα και να ζήσουμε σε μια χώρα που θαυμάζαμε για τον πολιτισμό της. Δυστυχώς αφήσαμε πίσω μας τις βόμβες πιστεύοντας πως είχαμε σωθεί, αλλά ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Αθήνα».

Ακόμη και τώρα που μέσω του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δίνεται στην οικογένεια η δυνατότητα να ταξιδέψει σε όποια χώρα επιθυμεί, ο Μοχάμεντ Νατζάφι δηλώνει πως θα παραμείνει στην Ελλάδα. «Μόνο που αυτή τη φορά θα έχω έναν λόγο παραπάνω, αφού εδώ θα είναι θαμμένος ο γιος μου».

Η Οδύσσεια
Η οικογένεια Νατζάφι ύ στερα από ταξίδι δύο μηνών πέρασε παράνομα τα ελληνικά σύνορα με οδηγούς Τούρκους δουλεμπόρους και στις 13 Σεπτεμβρίου συνελήφθη και οδηγήθηκε στο κρατητήριο της Παγανής Λέσβου. Ύστερα από λίγες ημέρες βρέθηκε στην Αθήνα, όπου με τη βοήθεια φίλων που ήδη βρίσκονταν στην Ελλάδα νοίκιασε ένα ισόγειο, 50 μέτρα από το σημείο όπου σκοτώθηκε ο 15χρονος Χαμί. Τον Νοέμβριο η οικογένεια προσπάθησε να καταθέσει- χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρει- αίτηση ασύλου, αφού απευθύνθηκε πρώτα στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες.

Τον φωνάζει η γυναίκα του η οποία ξυπνάει με εφιάλτες. «Πρέπει να φύγω, με χρειάζεται. Μετά θα πάω στην κορούλα μου. Οι γιατροί μού λένε πως ίσως γλιτώσει τα ματάκια της, αλλά η μικρή είναι ακόμη σε καταστολή και δεν μπορώ να της μιλήσω». «Και μην ξεχάσεις», μου φωνάζει, «αυτοί που σκοτώνουν πρόσφυγες διαπράττουν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Αφήσαμε το Αφγανιστάν και νομίζαμε ότι είχαμε σωθεί. Ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Ελλάδα...


Σταθερή η κατάσταση της 11χρονης

ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΙΝΑΙ η κατάσταση της υγείας του 11χρονου κοριτσιού, γεγονός που οδήγησε χθες τους θεράποντες ιατρούς της στην απόφαση να την αποσωληνώσουν.

Μάλιστα, τις επόμενες ημέρες η μικρή αναμένεται να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς, όπου θα υποβληθεί σε επέμβαση στα μάτια, παρότι οι ειδικοί εμφανίζονται απαισιόδοξοι για την αποκατάσταση της όρασής της.

Πάντως, παρά το γεγονός πως αναπνέει χωρίς μηχανική βοήθεια το τελευταίο 24ωρο, το κορίτσι παρέμεινε και χθες το βράδυ στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Στόχος των γιατρών, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι να ανακτήσει τις δυνάμεις του το παιδί και να υποχωρήσουν το οίδημα και η αιμορραγία στο εσωτερικό των ματιών ώστε να οριστεί το επόμενο ραντεβού με την Α΄ Οφθαλμολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήδη η συνεννόηση με τους εξειδικευμένους οφθαλμιάτρους του Νοσοκομείου Γ. Γεννηματάς έχει γίνει, καθώς όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση η υπερηχογραφική μελέτη και των δύο οφθαλμών στην οποία υποβλήθηκε το κοριτσάκι χθες το πρωί αλλά και τα απεικονιστικά ευρήματα της αξονικής τομογραφίας, «θέτουν την απόλυτη ένδειξη της διενέργειας υαλοειδεκτομής».

Ειδικότερα, από τις εξετάσεις διαπιστώθηκαν ενδοϋαλοειδικές αιμορραγίες (αιμορραγία στο εσωτερικό του ματιού) τόσο στον δεξιό όσο και στον αριστερό οφθαλμό, ενώ επιπλέον στον δεξιό οφθαλμό διαπιστώθηκε η ύπαρξη πολλαπλών ξένων σωμάτων.


«Ρακοσυλλέκτες δεν ήμασταν ποτέ»

ΕΝΟΣΩ μιλάμε φθάνει η πληροφορία ότι η Αντάρτικη Ομάδα Λάμπρος Φούντας ανέλαβε την ευθύνη για την τοποθέτηση της βόμβας. Του το αναφέρω. Είναι η πρώτη φορά που ο άντρας με τα πολύ σκληρά χαρακτηριστικά είναι έτοιμος να σπάσει. Σφίγγει το μπράτσο της καρέκλας και ζητάει από τον διερμηνέα μας να του πω όσα περισσότερα γνωρίζω για την οργάνωση.

«Ο θάνατος του Χαμί πρέπει να γίνει η αφορμή να ακουστεί η φωνή των εκατομμυρίων προσφύγων. Να μάθει ο κόσμος σε τι κατάσταση βρισκόμαστε».

Το βράδυ που ο γιος του σκοτώθηκε, ο Μοχάμεντ Νατζάφι βρισκόταν 60-70 μέτρα μακριά από το σημείο. «Είχαμε τελειώσει την προσευχή μας οικογενειακώς και ύστερα από μισή ώρα η γυναίκα μου με τα δυο παιδιά μού είπαν πως θα πήγαιναν μια βόλτα σε ένα κοντινό πάρκο. Είναι ψέματα πως είχαν βγει να ψάξουν στα σκουπίδια για να φάμε».

Όπως λέει, για να φύγουν από το Αφγανιστάν πούλησαν όλα τους τα υπάρχοντα και μετέφεραν αρκετά λεφτά στο Ιράν. Η κόρη του που ζει εκεί τους έστελνε από τα χρήματα αυτά για να ζουν στην Ελλάδα μέχρι να βρεθεί κάποια δουλειά.

«Η αλήθεια είναι πως καμιά φορά η μικρή (η Φερστέ) όταν έβλεπε πεταμένο ένα παιχνίδι που δεν μπορούσα να της αγοράσω- γιατί σίγουρα λεφτά δεν μας περίσσευαντο μάζευε. Έβρισκε καμία κούκλα, την καθάριζε, την έπλενε και έπαιζε. Εκείνο το βράδυ είδε την τσάντα και σκέφτηκε πως κάτι καλό θα ήταν εκεί μέσα. Ρακοσυλλέκτες όμως δεν ήμασταν ποτέ».

Την ώρα της έκρηξης ο Μοχάμεντ βρισκόταν στο σπίτι ενός φίλου του Αφγανού που μένει σχεδόν απέναντι από το δικό τους σπίτι. «Την έκρηξη δεν την άκουσα. Άκουσα όμως τη φασαρία μετά. Βγαίνοντας από το σπίτι του φίλου μου είδα όλους αυτούς τους αστυνομικούς που είχαν μαζευτεί. Προσπάθησα να περάσω απέναντι και να μπω στο σπίτι μου, αλλά κάποιοι αστυνομικοί με σταμάτησαν. Καθώς είμαι παράνομος στην Ελλάδα, σκέφτηκα πως αν τους πίεζα περισσότερο για να περάσω απέναντι, μπορεί να μου ζητούσαν χαρτιά και να είχα μπλεξίματα. Κοιμήθηκα λοιπόν στο σπίτι του φίλου μου ελπίζοντας πως η οικογένειά μου θα είχε προλάβει να επιστρέψει στο σπίτι. Το πρωί όταν έφυγαν οι πολλοί αστυνομικοί επέστρεψα αλλά δεν βρήκα κανέναν. Τηλεφώνησα στο κινητό του Χαμί, αλλά δεν μου απάντησε κανείς. Λίγη ώρα αργότερα ήρθαν κάποιοι φίλοι Αφγανοί και με ενημέρωσαν για το τι συνέβη. Ακολούθησε η Αστυνομία. Έχασα τον κόσμο».

Ο χαμός του να γίνει αφορμή για ν΄ ακουστεί η φωνή των προσφύγων


«Θολώνουν τα νερά με τις προκηρύξεις»

ΔΥΟ ΠΡΩΤΟ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΕΣ οργανώσεις, με τηλεφώνημά της η μία και με ηλεκτρονική προκήρυξή της η δεύτερη, προσπάθησαν να αναλάβουν την ευθύνη για το τρομοκρατικό χτύπημα που στοίχισε τη ζωή στον 15χρονο Χαμί.

Χθες το πρωί άγνωστος τηλεφώνησε στην «Καθημερινή» αναλαμβάνοντας την ευθύνη για λογαριασμό της Αντάρτικης Ομάδας «Λάμπρος Φούντας». Ο άγνωστος ζήτησε συγγνώμη για τον θάνατο του νεαρού Αφγανού και «υποσχέθηκε» πως από εδώ και στο εξής η οργάνωση θα χτυπάει αμερικανικούς και ρωσικούς στόχους. Είναι η τρίτη οργάνωση που χρησιμοποιεί το όνομα του 35χρονου βιολόγου για να διεκδικήσει επιθέσεις. Λίγο αργότερα τη δολοφονική επίθεση διεκδίκησε το Επαναστατικό Εθνικοσοσιαλιστικό Μέτωπο με προκήρυξη ακροδεξιάς επιχειρηματολογίας που απέστειλε στην ιστοσελίδα zougla.gr.

Η Αντιτρομοκρατική αντιμετώπισε και τις δύο με μεγάλη επιφύλαξη, ενώ ανώτεροι αξιωματικοί είπαν στα «ΝΕΑ» πως «πρόκειται για περιπτώσεις ανάξιες λόγου, δημιουργήματα σκοτεινών εγκεφάλων που προσπαθούν να δικαιολογήσουν άλλοθι». Αυτό που φοβάται η Αντιτρομοκρατική είναι η συνέχεια με ένα ακόμη τυφλό χτύπημα σε μια προσπάθεια να «αθωωθούν» οργανώσεις, την ώρα που ακόμη μια έρευνα για τρομοκρατική ενέργεια παραμένει στο σκοτάδι.

Ο μηχανισμός
«Η εκρηκτική ύλη έχει βάση τη νιτρική αμμωνία, υλικό που χρησιμοποιήθηκε στις τρεις τελευταίες επιθέσεις της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς. Όσο για τα δύο ρολόγια που αναφέρεται ως επιχείρημα της οργάνωσης για να την “αθωώσει” από τη βομβιστική επίθεση στα Πατήσια, ύστερα από κάθε έκρηξη τα υπολείμματα που μένουν δεν δείχνουν ποτέ πόσα ρολόγια χρησιμοποιήθηκαν», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ανώτερος αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής. Όπως επισημαίνει, ισχυρό πειστήριο παραμένει η βόμβα που τοποθετήθηκε έξω από ο προξενείο της Χιλής στη Θεσσαλονίκης, με τη Συνωμοσία των Πυρήνων να αναλαμβάνει τότε την ευθύνη, ενώ στο μικροσκόπιο ξαναμπήκε ο εκρηκτικός μηχανισμός που βρέθηκε έξω από τη Citibank στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας το 2006, χτύπημα που παραμένει «ορφανό».

Από την Αστυνομία αποσυνδέεται η ομοιότητα της βόμβας στα Πατήσια με τους δύο εκρηκτικούς μηχανισμούς που τοποθετήθηκαν σε στέκια αντιεξουσιαστών στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., «εκείνοι οι δύο μηχανισμοί αποτελούνταν μεν από μεταλλικό σωλήνα, αλλά χρησιμοποιήθηκε πυρίτιδα και η έκρηξη έγινε με φιτίλι και όχι με ωρολογιακό μηχανισμό».

Η προτροπή των Πυρήνων της Φωτιάς προς άλλη οργάνωση που τυχόν ευθύνεται για το χτύπημα να αναλάβει τις ευθύνες της, όπως εκτιμούν στην Αντιτρομοκρατική, είναι πιθανό να σημαίνει ακόμη και μια απόσχιση στον κόσμο της εγχώριας τρομοκρατίας. Το ενδεχόμενο όμως αυτό συγκεντρώνει μικρές πιθανότητες και πιθανότερο παρουσιάζεται το σενάριο της «ανακάλυψης» μιας οργάνωσης που θα αναλάβει την ευθύνη.
«Καλό ταξίδι» στον Χαμί μέσω του Facebook

«Σ΄ ΑΥΤΗΝ τη γη ξένοι δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι. Άνθρωποι με όνομα και ταυτότητα. Ένας από αυτούς χάθηκε στα 15 του χρόνια και ίσως κανείς δεν θα μάθει ποτέ τους πραγματικούς ενόχους». Αυτό είναι το σχόλιο που διαβάζει κανείς μπαίνοντας στο γκρουπ που δημιούργησαν οι χρήστες του Facebook για τον 15χρονο Αφγανό Χαμί. «Δεν υπάρχει λογική στον παράλογο κόσμο μας... Ένα παιδάκι σκοτώθηκε χωρίς να φταίει σε τίποτα... Μικρέ μου, συγγνώμη. Καλό σου ταξίδι». Αυτό είναι ένα μόνο από τα εκατοντάδες σχόλια που «ανέβασαν» τα μέλη του γκρουπ «Ξένος δεν νοείται επί Γης. Στη Μνήμη του 15χρονου Χαμιντουλάν Νατζάφι», το οποίο δημιουργήθηκε λίγες μόνο ώρες μετά τον θάνατο του 15χρονου την περασμένη Κυριακή το βράδυ.

Χίλια μέλη
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, τα μέλη ξεπέρασαν τα 1.000- πιο συγκεκριμένα, μέχρι νωρίς χτες το απόγευμα είχαν φτάσει τα 1.600- ενώ κάθε λεπτό ο αριθμός των μελών του γκρουπ ανέβαινε με πολύ γρήγορους ρυθμούς.

Στη θέση της φωτογραφίας που συνήθως βάζουν οι χρήστες του Facebook, οι διαχειριστές του γκρουπ επέλεξαν να βάλουν μία ζωγραφιά ενός ανθρώπου το μισό πρόσωπο του οποίου είναι μαύρο και το άλλο μισό λευκό. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι αναφερόμενοι στον 15χρονο Αφγανό θυμήθηκαν έναν άλλο 15χρονο, τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Κάνοντας όμως τη σύγκριση, τα μέλη του γκρουπ διαπιστώνουν μία πιο παθητική στάση των πολιτών απέναντι στον άδικο χαμό του Χαμί σε σχέση με εκείνη ενάμιση χρόνο πριν, όταν εκατοντάδες κόσμος κατέβηκε στους δρόμους να διαδηλώσει.

«Εμείς είμαστε οι ρατσιστές που δεν βγαίνουμε να διαμαρτυρηθούμε επειδή δεν είναι Έλληνας σαν τον Γρηγορόπουλο. Πού είναι τώρα το άδικο που μας πνίγει; Στο να είμαστε απλά μέλη σε μια σελίδα του Facebook;», έγραψε χθες ένα από τα μέλη.

Πηγή:NΈΑ

Γαϊτανάκι φόβου πάνω από την πόλη

Τρεις νεκροί και μπαράζ εκρήξεων, ληστειών, συμπλοκών και ενόπλων επιθέσεων τρομοκρατούν την Αθήνα τις τελευταίες 120 ώρες.
Το πενθήμερο του τρόμου που έζησε η Αθήνα συγκλονίζει και τρομοκρατεί κάθε πολίτη: εκρήξεις, εν ψυχρώ δολοφονίες με κίνητρο τη ληστεία, εισβολές οπλισμένων κουκουλοφόρων σε σπίτια, συμπλοκές χούλιγκαν με αστυνομικούς. Συνολικός απολογισμός: τρεις νεκροί- οι δύο σε διάστημα 12 ωρών στα Κάτω Πατήσια - και αρκετοί τραυματίες.

Ως πρόσφατα ο κόσμος φοβόταν να βγει έξω για να μην τον ληστέψουν. Σήμερα φοβάται πια και μέσα στο σπίτι του. Δεν είναι μόνο τα «τυφλά» τρομοκρατικά χτυπήματα που εντείνουν τους φόβους και την ανησυχία. Είναι και οι πρωτοφανούς αγριότητας ληστρικές επιθέσεις σε σπίτια με την απειλή όπλων Καλάσνικοφ ή, πλέον, σε ταβέρνες(!) και κοσμικά εστιατόρια, με θύματα ανύποπτους πολίτες και ανυποψίαστους πελάτες, πλην των επαγγελματιών.

Ηταν Φεβρουάριος του 2009 όταν ο σημερινός υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχ.Χρυσοχοΐδης δήλωνε σε ραδιοφωνικό σταθμό: «Το φαινόμενο της μαζικής τρομοκρατίας που υπάρχει στη χώρα μας και της λογικής του αντάρτικου πόλεων συμβαίνει στην Ελλάδα, στην Κολομβία,στη Βαγδάτη και ενδεχομένως στην Καμπούλ. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού και δεν υπερβάλλω».

Εναν χρόνο και έναν μήνα αργότερα, δυστυχώς, τα λόγια του επιβεβαιώθηκαν, και μάλιστα επί δικής του θητείας. Ακόμη χειρότερα: με τραγικό συμβολισμό τον θάνατο ενός 15χρονου μετανάστη που έφυγε από την Καμπούλ προκειμένου να γλιτώσει τις βόμβες... Το σκηνικό της βίας και του τρόμου που απλώνεται πάνω από την πόλη προκαλεί έντονο πονοκέφαλο στους αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας, που περιορίζονται στον ρόλο του καταγραφέα περιστατικών με πρωταγωνιστές κακοποιούς και θύματα πολίτες.

Πονοκέφαλος που επεκτείνεται και στην κυβέρνηση, η οποία αναζητεί την επιστροφή στην περίφημη καθημερινότητα και αντιμετώπιση των προβλημάτων που εξελίσσονται σε εφιάλτη.

Χθες ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. κ. Αθ. Κοκκαλάκης, μιλώντας στον Βήμα FΜ, αναγνώρισε τη ραγδαία αύξηση της σκληρής μορφής της εγκληματικότητας. Και όλα αυτά τη στιγμή που από χθες το πρωί βγήκε στους δρόμους η νέα ομάδα ταχείας αστυνομικής επέμβασης με την ονομασία «ΔΙ.ΑΣ.» (Δίκυκλη Αστυνόμευση).


Πηγή:http://www.tovima.gr

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Εκτός κινδύνου αλλά δίχως όραση η 10χρονη.

Η 10χρονη, η οποία υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση στα μάτια νοσηλεύεται εκτός κινδύνου στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού.

Ωστόσο, οι γιατροί εμφανίζονται απαισιόδοξοι ως προς την όραση της, καθώς φέρει διαμπερή τραύματα και στα 2 μάτια.

Όσον αφορά τη μητέρα εξακολουθεί να νοσηλεύεται εκτός κινδύνου, αλλά σοκαρισμένη στον Ερυθρό Σταυρό.


http://www.tanea.gr

Στήριξη στην οικογένεια των άτυχων Αφγανών

Τη μητέρα από το Αφγανιστάν, η οποία τραυματίστηκε κατά τη χθεσινή τρομοκρατική επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο του 15χρονου γιου της και τον τραυματισμό της κόρης της, επισκέφθηκε στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Σπύρος Βούγιας.

«Είδα τη Ζαχρά. Η κατάστασή της είναι τραγική. Προσπάθησε να προστατέψει την οικογένειά της από έναν πραγματικό πόλεμο πολύ μακριά από εδώ και βρέθηκε στα Πατήσια να υφίσταται τις τραγικές συνέπειες ενός ακήρυχτου πολέμου», δήλωσε, μετά την επίσκεψη, ο κ. Βούγιας.

Όπως ανέφερε της μετέφερε τη συμπαράσταση του Υπουργείου, της κυβέρνησης αλλά και όλου του ελληνικού λαού και τη διαβεβαίωσε ότι θα σταθούν δίπλα της σε ό,τι χρειαστεί η ίδια και η οικογένειά της.

«Στην ταφή του άτυχου παιδιού που θα γίνει με τον τρόπο που επιβάλουν τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας της. Στην περίθαλψη του κοριτσιού με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ευχόμενοι την πλήρη αποκατάσταση της υγείας του«, εξήγησε.

Ανακοίνωσε ακόμη ότι σε όλη την οικογένεια θα χορηγηθεί καθεστώς επικουρικής προστασίας που θα διασφαλίσει ό,τι χρειάζεται σε θέματα στέγασης, σίτισης, νοσηλείας, παιδείας καθώς και ταξιδιωτικά έγγραφα ώστε να μπορέσει η οικογένεια να ταξιδέψει αν επιθυμεί σε κάποια άλλη χώρα.

«Όλη η Ελλάδα στέκεται δίπλα τους. Κάθε άλλη συζήτηση και προσπάθεια που γίνεται από κάποιους ώστε να αποκομίσουν σήμερα μικροπολιτικά οφέλη αποτελεί τουλάχιστον απρέπεια μπροστά στο δράμα αυτής της μάνας, αυτής της οικογένειας», κατέληξε ο κ. Βούγιας.

Η κατάσταση της υγείας της 11χρονης

Σε χειρουργική επέμβαση προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα τραύματα των οφθαλμών, τα οποία έφερε, υπεβλήθη το 11χρονο κορίτσι που τραυματίστηκε χθες από την έκρηξη στα Πατήσια.

Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν που εκδόθηκε από το Νοσοκομείο Αγλαΐα Κυριακού, η 11χρονη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με πολλαπλά θλαστικά τραύματα στο πρόσωπο, κάκωση και των δύο οφθαλμών, με οίδημα βλεφάρων και πολλαπλά θλαστικά τραύματα κάτω άκρων και σφυρών.

Εξαιτίας της κλινικής εικόνας του, το κορίτσι διασωληνώθηκε προκειμένου να εξασφαλιστεί αεραγωγός. Από τη Μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου δεν υπήρξαν παθολογικά ευρήματα.

Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, η ασθενής παρέμεινε σταθερή καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας, υπό μηχανικό αερισμό και καταστολή.

Σήμερα το πρωί το κορίτσι οδηγήθηκε στο χειρουργείο, ώστε οι οφθαλμίατροι να αντιμετωπίσουν τα τραύματα των οφθαλμών, ωστόσο, λόγω της κατάστασης απαιτείται και νέα χειρουργική παρέμβαση.

«Η πρόγνωση είναι δυσμενής, σ' ότι αφορά την οφθαλμολογική αντιμετώπιση», καταλήγει το ανακοινωθέν.

Αρνούνται την εμπλοκή τους οι «Πυρήνες της Φωτιάς»

Αρνείται κάθε εμπλοκή της στην έκρηξη, η οποία σημειώθηκε την Κυριακή το βράδυ στα Πατήσια η οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς».

Με ανακοίνωσή της, η οποία αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, η οργάνωση επιτίθεται στα media κάνοντας λόγο για συκοφάντησή της και «βρώμικο» παιχνίδι εναντίον της.

http://www.naftemporiki.gr